Amaç: Çalışmanın amacı, Mycobacterium abscessus kompleks (MABK) izolatlarının bir nükleik asit çoğaltma yöntemi olan GenoType NTM-DR testi ile alt tür ayrımlarının yapılması, makrolid ve aminoglikozidlere dirençten sorumlu mutasyonların belirlenmesi ve fenotipik olarak CLSI standardı tarafından önerilen antimikrobiyal ajanların in vitro duyarlılıklarının araştırılmasıdır. Yöntemler: Araştırma kapsamında klinik örneklerden izole edilmiş ve stoklanmış toplam 27 MABK izolat incelendi. İzolatların alt tür ayrımı ile aminoglikozid ve makrolid direncinden sorumlu mutasyonlar GenoType NTM-DR testi ile belirlendi ve çeşitli antimikrobiyal ajanlara direnç fenotipleri Sensititre™ RAPMYCOI AST mikrodilüsyon testi ile araştırıldı. Bulgular: Test edilen 27 izolatın 21'i M. abscessus subsp. abscessus, üçü M. abscessus subsp. bolletii ve üçü M. abscessus subsp. massiliense olarak tanımlandı. İzolatların hiçbirinde moleküler olarak aminoglikozid (rrs mutasyonu) veya kazanılmış makrolid (rrl mutasyonu) direnci gözlenmedi. Test edilen bir izolat dışında M. abscessus subsp. abscessus izolatlarının tümünde indüklenebilir makrolid direncini tanımlayan erm(41) T28 genotipi izlendi. GenoType NTM-DR ve fenotipik duyarlılık sonuçları arasındaki uyum indüklenebilir makrolid direnci için %81 (k=0.5, p=0.02), kazanılmış makrolid direnci için %89 olarak hesaplandı. M. abscessus kompleks izolatlarına en etkin antimikrobiyal ajanlar sırası ile amikasin (%100), sefoksitin (%100), imipenem (%85), linezolid (%70) ve tigesiklin (MİK50=0.24 µg/ml) olarak tespit edildi. Sonuç: GenoType NTM-DR testi, MABK alt türlerinin tespitinde ve moleküler direncin saptanmasında güvenilir olmakla birlikte genotipik ve fenotipik açıdan uyumsuz sonuçlar alınabilir. Bu nedenle moleküler direnç sonuçlarının kültürde üreme olduktan sonra fenotipik yöntemler ile doğrulanması önerilir. M. abscessus kompleks birçok antimikrobiyal ajana dirençli olmakla birlikte amikasin, sefoksitin, imipenem, linezolid ve tigesikline büyük oranda duyarlı bulundu. M. abscessus subsp. abscessus ve M. abscessus subsp. bolletii izolatlarında indüklenebilir makrolid direncinin yüksek oranda bulunması tedavi öncesinde ve kültür negatifliğinin sağlanmadığı hastalarda tedavi sırasında alt tür ayrımının ve duyarlılık testlerinin yapılmasının önemini göstermektedir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]