Bu araştırma, aşırı bakıra maruz bırakılmış sıçanlarda propolis ve fluniksin meglümin'in, yem tüketimi, antioksidan durum ile karaciğer ve böbrek dokularındaki histolojik parametreler üzerindeki koruyucu etkilerini belirlemek amacıyla yapıldı. Araştırmada bireysel olarak barındırılan 36 adet erkek Sprague-Dawley sıçan kullanıldı. Hayvanlar rastgele; kontrol, bakır sülfat (500 mg/kg BW/gün, gavaj), fluniksin meglümin (2,2 mg/kg BW/gün, ip), propolis (100 mg/kg BW/gün, gavaj), bakır sülfat+fluniksin meglümin (500 mg/kg BW/gün bakır sülfat, gavaj ve 2,2 mg/kg BW/gün fluniksin meglümin, ip) ve bakır sülfat+propolis (500 mg/kg BW/gün bakır sülfat ve 100 mg/kg BW/gün propolis, gavaj) olarak altı gruba ayrıldı. Çalışma, bakır+propolis grubunun vücut ağırlığındaki değişimin bakır grubu ile karşılaştırıldığında önemli ölçüde iyileştiğini göstermiştir (P<0.01). Propolis ve fluniksin meglümin uygulaması, karaciğer ve böbrek dokularındaki MDA düzeylerini ve serum TNF-a düzeylerini önemli ölçüde azalttı (P<0.001). Ayrıca, bakırla muamele edilen ratlara propolis takviyesi, süperoksit dismutaz, katalaz ve indirgenmiş glutatyon aktivitelerini önemli ölçüde arttırdı (P<0.001). Fluniksin meglümin ve propolis tedavileri karaciğer ve böbrek dokularındaki bakır kaynaklı dejeneratif ve nekrotik değişiklikler ile apoptotik hücreleri azalttı. Sonuç olarak, propolisin serbest radikalleri bulunduğu yerden temizleyerek ve antioksidanların aktivitesini arttırarak görünüşte bakır toksisitesinin neden olduğu bakır uygulamasında ortaya çıkan yem tüketimi ve karaciğer ve böbrek dokuları üzerindeki olumsuz etkileri hafiflettiği ortaya çıkmıştır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]