Ovisnost o opioidnim lijekovima je nuspojava lijekova koji sadrže opioide koji se propisuju za kronične bolove. Česta je pojava da navedene supstance uzrokuju ovisničku krizu, koja tada čini više štete nego koristi. Suočavanje s ovim globalnim javnozdravstvenim problemom zahtijeva dodatni angažman svih profila zdravstvenih djelatnika, ali i mnogobrojne stručnjake iz drugih znanstvenih disciplina. Epidemija zloupotrebe opioidnih lijekova je uzela veliki danak u svjetskoj populaciji. Prema izvješću CDC-a zabilježen je iznimni porast predoziranja s 8 na 71% u periodu od 14 godina. Opioidnoj krizi doprinose brojni čimbenici koji se tiču samog pojedinca, njegovog užeg i šireg socijalnog okruženja, ali i društva u cijelosti. Ti su čimbenici složeni i preklapajući, što znači da se problem zloupotrebe opioida ne može promatrati kao izolirani incident koji se javlja kod pojedinca, nego kao dio šireg problema koji uključuje cijelu zajednicu. Posljedice opioidne epidemije uključuju porast zlouporabe opioida i povezanih predoziranja, kao i sve veću učestalost novorođenčadi koja doživljavaju sindrom ustezanja zbog uporabe opioida i zlouporabe tijekom trudnoće. Strategije usmjerene na socijalne odrednice zdravlja povezane s poremećajem ovisnosti i ulaganje u programe prevencije za mlade mogu prekinuti začarani krug ovisnosti. Društvo mora odgovoriti na opioidnu krizu kroz reforme nadležnih sustava i inovativne strategije, uključujući poboljšanje epidemiološkog nadzora i učinkoviti „pain management“.