En la gestió d'un espai físic o territori es fa cada vegada més necessari abordar el component de l'adaptació al canvi climàtic. A causa de les característiques dels riscos generats per aquest fenomen natural i potenciat de manera antropogènica, fan que la continuïtat a futur de servei i desenvolupament d'aquest espai es converteixin en un repte cada vegada més difícil d'aconseguir, fent indispensable planificar mesures d'adaptació a un context més ampli on es caracteritzin per ser sostenibles i alhora generin sostenibilitat. En el moment d'abordar al delta de l'Ebre amb algun tipus de planificació per generar i incrementar aquesta condició necessària d'enfrontar-se i resistir els canvis pronosticats relatius a l'estat del sistema marí, cal considerar els aspectes condicionants de la sostenibilitat en totes les dimensions. els elements i desenvolupaments implícits del delta. És per això que s'estableix com a punt inicial la definició del terme sostenibilitat deltaica per entendre les condicions que es persegueixen per al futur del delta mitjançant l'aplicació dels plans. Com que tot pensament ha d'estar sustentat en criteris, s'ha elaborat un marc de referència, que servirà de base per a l'anàlisi de caràcter qualitatiu a què se sotmetrà als plans, a través d'aspectes i paràmetres essencials per a l'equilibri físic i funcional dels sistemes naturals i socioeconòmics. En base al marc de referència així com el suport tècnic i resultat que s'esperen dels plans, es considera un grau d'intervenció o contribució a la sostenibilitat, per després aplicar una valoració d'escala qualitativa que servirà per representar gràficament els resultats i mitjançant aquests realitzar una comparació. S'han analitzat les condicions estructurals i funcionals actuals del delta de l'Ebre en contrast davant d'un escenari d'absència d'intervenció, per fer-se la idea de les condicions futures. En la gestión de un espacio físico o territorio se hace cada vez más necesario el abordar el componente de la adaptación al cambio climático. Debido a las características de los riesgos generados por este fenómeno natural y potenciado de manera antropogénica, hacen que la continuidad a futuro de servicio y desarrollo de este espacio se conviertan en un reto cada vez más difícil de lograr, haciéndose indispensable planificar medidas de adaptación en un contexto más amplio donde se caractericen por ser sostenibles y a la vez generen sostenibilidad. Al momento de abordar al delta del Ebro con algún tipo de planificación para generar e incrementar esa condición necesaria de enfrentarse y resistir a los cambios pronosticados relativos al estado del sistema marino, se deben considerar los aspectos condicionantes de la sostenibilidad en todas las dimensiones, en los elementos y desarrollos implícitos del delta. Es por ello que se establece como punto inicial la definición del termino sostenibilidad deltaica para entender las condiciones que se persiguen para el futuro del delta mediante la aplicación de los planes. Como todo pensamiento debe estar sustentado en criterios, se ha elaborado un marco de referencia, que servirá de base para el análisis de carácter cualitativo al que se someterá a los planes, a través de aspectos y parámetros esenciales para el equilibrio físico y funcional de los sistemas naturales y socioeconómicos. En base al marco de referencia así como el sustento técnico y resultado que se esperan de los planes, se considera un grado de intervención o contribución a la sostenibilidad, para luego aplicar una valoración de escala cualitativa que servirá para representar gráficamente los resultados y a través de estos realizar una comparación. Se ha analizado las condiciones estructurales y funcionales actuales del delta del Ebro en contraste ante un escenario de ausencia de intervención, para hacerse la idea de sus condiciones a futuro. Una vez determinadas In the management of a physical space or territory, it is becoming increasingly necessary to address the component of adaptation to climate change. Due to the characteristics of the risks generated by this natural phenomenon and enhanced in an anthropogenic way, they make the future continuity of service and development of this space an increasingly difficult challenge to achieve, making it essential to plan adaptation measures in a broader context where they are characterized by being sustainable and at the same time generate sustainability. When approaching the Ebro delta with some type of planning to generate and increase that necessary condition to face and resist the predicted changes related to the state of the marine system, the conditioning aspects of sustainability in all dimensions must be considered, in the elements and implicit developments of the delta. That is why the definition of the term delta sustainability is established as a starting point to understand the conditions that are pursued for the future of the delta through the application of the plans. As all thought must be based on criteria, a reference framework has been developed, which will serve as the basis for the qualitative analysis to which the plans will be subjected, through essential aspects and parameters for the physical and functional balance of the natural and socioeconomic systems. Based on the reference framework as well as the technical support and results expected from the plans, a degree of intervention or contribution to sustainability is considered, to then apply a qualitative scale assessment that will serve to graphically represent the results and through these perform a comparison. The current structural and functional conditions of the Ebro delta have been analyzed in contrast to a scenario of absence of intervention, to get an idea of its future conditions. Once the sustainability conditions of the reference situation have been determined, as well as under the applicati