Objective: Kinesiophobia and fear to return to activity are common problems encountered following musculoskeletal injuries. The relationship between kinesiophobia and some psychological parameters has been investigated in the individuals with a history of ligament injury or fracture of lower extremity.Material and method: The study included 120 individuals (60 female, 60 male), 40 individuals with a history of ligament injury, 40 individuals with a history of fractures in the lower extremities and 40 healthy individuals. The participants were evaluated with Tampa Scale of Kinesiophobia (TSK) and the State and Trait Anxiety Inventory (STAI -I&STAI-II). Number of fractures or ligament injuries, time of injury, time elapsed from the diagnosis and the duration of treatment were noted.Results: There were no significant differences between the groups in terms of STAI-I and STAI-II scores (p>0.05), however there were significant differences between groups in terms of TSK scores (p=0.001). There were no correlation between STAI-Iand TSK scores and STAI-II and TSK scores (p>0.05). TSK scores of the individualswith a history of fracture were significantly higher than other groups (p=0.007). There were no significant differences between the TSK scores in terms of fracture location and ligament injury (p>0.05).Conclusion: It has been concluded that kinesiophobia was not related to emotional status and anxiety levels. Higher kinesiophobia scores of the individuals who had fractures could be related to longer periods of treatment. Amaç: Kinezyofobi ve aktiviteye dönüş korkusu kas-iskelet sistemi yaralanmalarınınardından sık görülen sorunlardandır. Alt ekstremitede bağ yaralanması ya da kırıköyküsü olan bireylerde kinezyofobi ile bazı psikolojik parametrelerin ilişkisiincelenmiştir. Gereç ve Yönemler: Çalışmaya, alt ekstremitede bağ yaralanması öyküsü olan 40kişi, alt ekstremitede kırık öyküsü olan 40 kişi ve sağlıklı bireylerden oluşan 40 kişiolmak üzere 120 kişi (60 kadın, 60 erkek) dahil edildi. Çalışmaya katılan bireyler TampaKinezyofobi Ölçeği (TKÖ), Durumluluk ve Sürekli Kaygı Ölçeği (STAI-I ve STAI-II) iledeğerlendirildi. Katılımcıların travma bölgesi, tanısı, travma sonrası yaşanan problemlerve uygulanan tedaviler, tedavi süreleri not edildi. Bulgular: Bireylerin STAI-I ve STAI-II değerlerinde gruplar arası anlamlı farkbulunmamış (p>0.05), ancak TKÖ skorları arasında anlamlı farklar olduğu görülmüştür(p=0.001).Bireylerin STAI-I ve TKÖ skorları arasında, STAI-II ve TKÖ skorları arasında da anlamlı ilişki bulunmamıştır(p>0.05).Kırık geçmişi olan bireylerin TKÖ skorlarının diğer gruplardaki TKÖ skorlarına göre anlamlı düzeyde yüksekolduğu görülmüştür (p=0.007). Kırık ve bağ yaralanma bölgesine göre değerlendirildiğinde TKÖ skorları arasındaanlamlı farklılık bulunmamıştır (p>0.05). Sonuç: Kinezyofobinin duygusal durum ve kaygı düzeyleri ile ilgili olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Kırık öyküsü olanbireylerin kinezyofobi skorlarının anlamlı düzeyde yüksek olması kırık sonrası tedavi süresinin uzun olması ile açıklanabilir.