Giriş:Tibia cisim kırıkları, ortopedi ve travmatoloji pratiğinde en sık görülen kırıktiplerinden biridir. Bu çalışmada tibia cisim kırıkları tedavisinde kilitliintramedüller çivi uygulanan hastaların klinik sonuçlarının ve fonksiyoneldurumlarının değerlendirilmesi ve yük verme ile kaynama zamanınınkarşılaştırılması amaçlanmıştır.Yöntem:Çalışmaya 18-73 yaş arası, tibia cisim kırığı nedeni ile intramedüllerfiksasyon uygulanmış olan 44 hasta dahil edildi. Çalışmamızda sonuçlar, Johnerve Wruhs Kriterlerine göre ve Karlstum-Olerud kriterlerine göre kaydedildi.Radyolojik olarak iyileşme, radyografilerde hastanın desteksiz olarak yükverebileceği düzeyde kallus formasyonu ve/veya kırık hattının kaybolması olarakdeğerlendirildi. Klinik iyileşme ise hastanın ağrısız tam yük verebilmesi vegünlük aktivitelerine dönebilmesi olarak değerlendirildi.Bulgular:Hastaların yaş ortalaması 38,7±14,9 (17-73) yıl idi. 44 hastadan Hastaların 16’sında ( %36,4) tibia 1/3 orta cisim kırığı, 25’ inde (%56,8) tibia 1/3 distalkırık, 3’ ünde ise ( %6,8) ise tibia 1/3 proksimal kırığı görüldü. Hastalarınortalama kaynama süresi 11,36±3,8 (6-20) hafta olarak gözlendi.Karlstrom-Olerud'un fiziksel fonksiyonel değerlendirme skalasına göre ; 21hasta (%47,7) mükemmel, 14 hasta (%31,8)iyi, 1 hasta (%2,3) tatmin edici, 8hasta ( %18,2 ) ise orta olarak kaydedildi ve hiç kötü sonuç yoktu. Johner-Wrushkriterlerine göre 32 hastada (%72,7) mükemmel, 12 hastada ise %27,3 iyi olarak değerlendirildi. Takipsürecinde bütün kırıkların kaynadığı gözlendi.Sonuç:Hastalar Johner-Wrush Kriterlerine göre mükemmel ve iyi skora sahiptiler. Karlstrom-Olerud'un fiziksel fonksiyoneldeğerlendirme skalasına göre ise hiçbir hasta kötü skora sahip değildi. Genç,erken ağırlık aktaran ve çivi korteks mesafesi 2mm’den az olan hastalardakaynama süresi kısalmaktadır.
Introduction: Tibialdiaphyseal fractures are one of the most common types of fractures in practiseof the orthopedics and traumatology. In this study, clinical results of thepatients with diaphyseal fractures of the tibia which have been treated withlocking intramedullary nailing tecnique and the weight bearing time and uniontime has been evaluated. Method: Patients who appliedto our hospital with tibial diaphyseal fractures were evaluatedretrospectively. 43 patients wereincluded in the study. Karlstrom-Olerud, Johner and Wruhs score were used toevaluate clinical results. Radiologic improvement was assessed as loss ofcallus formation and / or fracture line at the level that the patient couldload without support on radiographs. Clinical improvement was assessed as thepatient was able to give full pain relief and return to daily activities.Results: Mean duration ofunion was 11.36 ± 3.8 (6-20) weeks. According to Karlstrom-Olerud 21 patients(47,7%) has received a full grade of 36, 14 patients (31,8%) have beenevaluated as good with a grade between 33 and 35, 1 patient (2,3%) wassatisfactory with a grade in the range 30-32 and 8 patients were in the range27-29 and they are evaluated as fair. Non of the patients were evaluated aspoor.Conclusion: Patients have anexcellent and good score according to the Johner-Wrush criteria. According toKarlstrom-Olerud's physical functional assessment scale, no patient had a badscar. Younger, early-weight-bearing patients with a nail cortex distance ofless than 2mm, the duration of union is shortening.