AMAÇ: Fokal segmental glomeruloskleroz (FSGS), primer glomerül hastalığı olarak tedaviye dirençlidir ve son dönem böbrek yetersizliğine (SDBY) ilerler. Transplantasyondan sonra majör problem hastalığın nüks etmesi ve onun tedavisidir. Bu çalışmada FSGS nüksünü araştırdık. GEREÇ ve YÖNTEMLER: Greft ve hasta sürvileri, komplikasyonlar, nüks oranları ve tedavi yaklaşımları dökümente edildi. FSGS li 20 hasta ve kontrol olarak da FSGS dışı glomerülonefritli 20 hasta çalışmaya dahil edildi. BULGULAR: Nüks oranı, FSGS li grupta, FSGS dışı gruba göre anlamlı olarak yüksek bulundu. (%55'e karşın %0, p= 0,0001). FSGS li hastalarda canlı ve kadavra nakillerinde, sürvi oranlarını birbirine benzer bulduk. Greft sürvisini en çok etkileyen faktörlerden birinin, alıcı ve verici arasındaki genetik benzerlik olduğunu saptadık. Transplantasyon öncesi plasmaferez tedavisinin, FSGS nüksünü önlemek açısından etkin bir tedavi olduğunu tesbit ettik. Transplantasyon öncesi plasmaferez uygulanan grupta proteinüri oranı % 38 olarak saptanırken, plasmaferez uygulanmayan grupta bu oran %85 olarak bulundu. (p= 0,05). SONUÇ: Sonuç olarak bizim bu çalışmadaki en önemli çıkarımlarımız; genetik yakınlığın önemli olması, canlı ve kadavra nakillerinde greft sürvilerinin benzer bulunması, nüks hastalığının tedavisinde plasmaferezin etkin bir tedavi yöntemi olarak saptanmış olmasıdır. Ayrıca, daha da önemlisi, nüks hastalığının önlenmesinde, pre emptif plasmaferezi, en etkin tedavi yaklaşımı olarak saptadık. [ABSTRACT FROM AUTHOR]