Amaç: Taksan sınıfı antineoplastik bir ajan olan dosetaksel, son yılların en önemli kemoterapötik ajanlarından biridir. Günümüzde, meme kanseri tedavisi için klasik kemoterapi ajanlarının yeni moleküller ile birlikte kullanılması sonucu daha etkili tedavi seçenekleri belirlenmeye çalışılmaktadır. Bu moleküllerin bir tanesi de sentetik kurkumin analoğu olan EF24'tür. Çalışmamızda, dosetaksel'in tek başına ve EF24 ön koşullamasının ardından dosetaksel uygulamasının, meme kanseri MCF-7 hücrelerindeki hücre çoğalması ve apoptoz üzerindeki etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: EF24 ve dosetaksel'in hücre canlılığı ve sitotoksik etki/etkilerini belirlemek amacıyla sırasıyla 3-(4,5-dimetiltiazol-2-yl)-2,5- difeniltettrazoliyum bromür (MTT) ve laktat dehidrojenaz (LDH) testleri uygulandı. Hücre canlılığı ve sitotoksisite testinin sonucunda seçilen uygun dozlar hücrelere uygulandıktan sonra akım sitometri yöntemi ile hücre ölüm analizi yapıldı. Bunun yanı sıra kantitatif gerçek zamanlı polimeraz zincir reaksiyonu analizi (qRT-PCR) ile cMYC ve cFOS genlerinin mRNA düzeyindeki ifadeleri belirlendi. Bulgular: MCF-7 hücrelerine EF24 ön uygulamasının ardından dosetaksel uygulamasının, dosetakselin tek başına uygulanmasına kıyasla hücre canlılığını anlamlı ölçüde düşürdüğü belirlendi. Apoptotik ve nekrotik hücre oranları akım sitometri yöntemi ile belirlendi. Buna ilaveten, EF24 ön koşullamasının, tek başına dosetaksel uygulamasına kıyasla cMYC ve cFOS genlerinin mRNA düzeylerini anlamlı derecede azalttığı belirlendi. Sonuç: MCF-7 hücrelerine EF24 ön uygulamasının, dosetaksel'in tek başına uygulamasına kıyasla hücreyi daha duyarlı hale getirmesi bu uygulamanın meme kanser tedavisinde kullanılabileceğini düşündürmektedir. Ancak ilacın meme kanser tedavisinde daha etkin kullanımı için deneysel in vitro ve in vivo modellere gereksinim duyulmaktadır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]