Amaç: Alerjik astımı olan çocuklarda prognoz ve prognozu etkileyen faktörler üzerine az sayıda çalışma yapılmıştır. Biz çalışmamızda çocukluk çağı alerjik astımının prognozunu, klinik remisyon oranını ve katkıda bulunan faktörleri değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: 2016-2022 yılları arasında ortalama takip süresi 6,03±2,19 yıl olan alerjik astım tanılı 72 pediatrik hastada demografik özellikler, aile öyküsü, klinik semptomlar, solunum fonksiyon testi sonuçları ve astım kontrol testi skorları değerlendirildi. Bir yıldan fazla herhangi bir astım tedavisi almayan kontrollü hastalar "klinik remisyonda" kabul edildi. Bulgular: Çalışma grubuna yaş ortalaması 13,36±1,98 olan 72 alerjik astımlı çocuk (kız/erkek: 28/44) dahil edildi. Astım kontrol durumuna göre hastaların %12,5'i (n=9) kontrolsüz, %45,8'i (n=33) kısmi kontrollü, %41,7'si (n=30) tam kontrollü idi. Tamamen kontrol altına alınan olguların %23,6'sında (n=17) klinik remisyon gözlendi. Üç yaşından önce semptomatik olan ve persistan seyirli hastalarda klinik remisyon oranı daha düşüktü (p=0,05). Sonuç: Çalışmamızda erken çocukluk döneminde alerjik astımda klinik remisyon oranı %23,6 idi. Üç yaşından önce semptomları başlayan ve persistan seyirli olgularda klinik remisyon oranının daha düşük olduğunu saptadık. [ABSTRACT FROM AUTHOR]