Peipsi järve (pindala 3555 km2) veetase on väga muutlik: aasta keskmiste väärtuste erinevus küünib 1,5 meetrini. Veetaseme kõikumiste mõju fütoplanktonile, makrofüütidele (suurtaimedele) ja epifüütonile (taimsele pealiskasvule) uuriti Eesti poole kümnes litoraali seirepunktis aastail 2005-2015 ning kõrvutati ka pelagiaalis samal perioodil uuritud veeproovide andmeid veetaseme muutustega. Selgus, et litoraali ja pelagiaali fütoplanktoni muutused olid samalaadsed, välja arvatud tuule mõjul akumuleeruvate tsüanobakterite (sinivetikate) suurem hulk litoraalis veeõitsengute ajal. Võrreldes maksimum- ja miinimumveetasemega aastaid, leiti, et madalaima veeseisu korral suurenesid oluliselt: a) fütoplanktoni biomass ja selle osatähtsus vee orgaanilise süsiniku sisalduses, b) suurtaimede liigirikkus ja biomass, sealhulgas veesiseste taimede ning makrovetikate oma. Epifüütide rohkuses ei ilmnenud veetasemega olulist seost. Madalaim ja kõrgeim vegetatsiooniperioodi veetase erinesid 1 m ning penikeelte biomass oli madalaima veetaseme korral 2,2 ja fütoplanktonil 2,6 korda suurem kui kõrgeima veetaseme korral. Peipsi järve ökoloogilise seisundi hinnang võib miinimum- ja maksimumveetaseme juures erineda vähemalt ühe kvaliteediklassi võrra. On tähelepanuväärne, et fütoplanktoni ja suurte niitrohevetikate põhjal tehtud järeldused on vastupidised suurtaimede põhjal tehtud otsustele: madala veega suureneb oluliselt fütoplanktoni ja suurte niitrohevetikate biomass (näitavad veekogu kehva seisundit), aga samaaegselt kasvab suurtaimestiku liigirikkus ning veesiseste taimede ja mändvetikate biomass (peetakse hea seisundi tunnusteks). [ABSTRACT FROM AUTHOR]