Amaç: Son Dönem Böbrek Hastalığında (SDBY) hastanın hayatta kalabilmesi için diyaliz gibi alternatif tedavilere ihtiyacı vardır. Hemodiyaliz gerçekleştirmek için uygun vasküler erişim gereklidir. Acil durumlarda Santral Ven Kateterleri (CVC) kullanılır; ancak, uzun süreli diyaliz için ideal değildirler. Bu nedenle kalıcı hemodiyaliz yöntemleri bir an önce değiştirilmelidir. Bu çalışma, 2014-2015 yılları arasında Guilan'da hemodiyaliz uygulanan hastalarda kalıcı damar yolu açılmasındaki gecikmenin nedenlerini araştırmayı amaçladı. Yöntem: Çalışma, Razi Eğitim Tedavi ve Araştırma Merkezi'nde üç haftadan fazla bir süre boyunca bir CVC aracılığıyla hemodiyaliz uygulanan 420 SDBY hastası üzerinde gerçekleştirildi. Veri toplama, kontrol listesi ve hastalarla görüşmeler yoluyla yapıldı. Tüm bilgiler SPSS 21'e girildi ve tanımlayıcı ve çıkarımsal testlerle analiz edildi. Bulgular: Toplamda hastaların %56.4'ü erkekti ve %25.5'i 61-70 yaşları arasındaydı. %42.1'i 1 ile 2 ay arasında gecikme yaşadı. Gecikmenin en önemli nedenleri: Hastanın isteksizliği, ameliyat maliyetinin yüksek olması, hastanın AVF (Arterio Venöz Fistül) kurma ihtiyacı konusunda yetersiz bilgi sahibi olması, Hastanın AVF riskinden korkması, uygun sigorta güvencesinin olmaması, Yaşlılık, damar yolu giriş yeri ve nefroloğa erişimin olmamasıdır. Sonuç: Hastalara kalıcı damar yolu kurulması konusunda bilimsel bilgilerin verilmesi, kalıcı damar yolu açılmasındaki gecikmelerin azaltılmasında önemli bir rol oynayabilir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]