Amaç: Bu çalışmanın amacı, şizofreni hastalarında meydana gelen aterosklerozun prognozunda ve progresyonunda olası biyolojik belirleyiciler olarak düşünülen intraselüler adezyon molekülü (ICAM-I), vasküler hücre adezyon molekülü (VCAM-I), E-selektin seviyelerinin kontrollere göre ve tedaviye göre değişip değişmediğini ortaya koymaktır. Yöntem: Erenköy Ruh ve Sinir Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde DSM IV-TR tanı kriterlerine göre ilk atak ve daha önce antipsikotik tedavi almamış şizofreni tanısı konan 50 hasta ile sağlıklı gönüllülerden oluşan 50 kişilik kontrol grubu çalışmaya alındı. Çalışmanın başlangıcında (n:50) ve 3. ay sonrasında (n:39), her hastanın plazma ICAM-I, VCAM-I ve E-selektin, açlık kan şekeri, total kolesterol, LDL kolesterol, HDL kolesterol ve trigliserid seviyesine bakılarak karşılaştırılmaları yapıldı. Kontrol grubunun ise sadece çalışmanın başlangıcındaki aynı biyokimyasal değerleri araştırıldı ve akut atağın sonlanmasının değerlendirmesi için hasta grubuna başlangıçta ve üçüncü ayın sonunda Pozitif Semptomları Değerlendirme Ölçeği (SAPS) ve Negatif Semptomları Değerlendirme Ölçeği (SANS) uygulandl. Bulgular: ilk atak şizofreni hastalarının yaş ortalamasının 30.14±7.50 olduğu görüldü. Hastalarda, başlangıç ICAM-I düzeylerinin kontrol grubundan düşük (t= 3.41, p=0.001), tedavi sonrasında yükseldiği (t=-6.73 p< 0.001), VCAM-I ve E-selektin düzeylerinin ise kontrol grubu ile benzer (sırasıyla; t=-1.23, p=0.223; t=-0.32 p=0.750) olduğu bulundu. Ayrıca tedavi sonrası VCAM-I düzeyi başlangıç değerlerinden düşük (t=7.17, p<0.001) olarak saptandi. Kontrol ve hasta gruplarının açlık kan şekeri, total kolesterol, LDL kolesterol, HDL kolesterol ve trigliserid ortalamaları benzer iken, tedavi sonrası şizofreni hastalarının trigliserid seviyelerinde anlamlı artış (t=-3.19, p=0.003) gözlendi. Sonuç: ilk atak şizofreni tanılı bireylerin hücre adezyon moleküllerinin değerlerinin kontrollerle karşılaştırıldığında (ICAM-I hariç) farklı olmadığı gözlemlenirken tedavi ile plazmada ölçülen değerlerden aldığımız bilgi hücre adezyon moleküllerinin farklı davrandıkları bulundu. Tedavide kullanılan antipsikotiklerin hücre adezyon moleküllerinden olan ICAM-Tin artmasına ve VCAM-1'in ise azalmasına etkisi olduğu görüldü. Hasta grubunun az olması, tedavinin kontrol edilmemesi, hastalığın homojen yapısının olmamasl veya bilinmedik başka karıştırıcı faktörlerin varlığı bu çalışmanın sınırlılıklarıdır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]