Bu çalışmanın amacı, ratlarda alloxan ile oluşturulan diyabet sonrası gözlenen testiküler hasar üzerine melatonin'in (MLT) koruyucu etkisini incelemekti. Araştırmada kullanılan 48 adet Sprague Dawley ırkı erkek rat 4 gruba ayrıldı (n=12). Kontrol grubu olan Grup C'ye 45 gun sureyle %0.9 serum fizyolojik verildi. Grup DM'ye (Diabetes Mellitus) tek doz alloxan (120 mg/kg) intraperitoneal (İP) olarak emekte edildi. Grup MLT'ye 45 gün süreyle 10 mg/kg/gün dozda MLT İP olarak enjekte edildi. Grup DM+MLT'ye alloxan enjeksiyonunu takiben 45 gun sureyle 10 mg/kg/gün dozda MLT İP olarak uygulandı. Her gruptan 6 hayvana araştırma başladıktan 15 gün sonra, diğer 6 hayvana ise 45 gun sonra ötenazi uygulandı. Kan glikoz seviyesi, oksidan ve antioksidan durumları, sperm parametreleri ve histopatolojik ile 8-hydroxy-2'-deoxyguanosine (8-OHdG)-immunopozitif hücre incelemeleri için testis dokusu ve kan örnekleri alındı Diyabetik ratlara yapılan MLT uygulamasının, grup DM'de görülen malondialdehyde (MDA) seviyesi ile 8-OHdG yoğunluğundaki artışı ve glutathion (GSH) ile superoxide dismutase (SOD) seviyelerindeki azalmayı önlediği belirlendi. Alloxan uygulaması grup DM'de sperm yoğunluğu motıl sperm sayısı, prematüre akrozom reaksiyonu (AR) ve calcium ionophore A23187 ile indüklenen AR oranlarını deprese ederken' olu ve/veya anormal sperm oranını değiştirmedi. Ayrıca, histopatolojik ve immunohistokimyasal muayeneler, diyabetik ratlara yapılan MLT uygulamasının histolojik yapı ve DNA hasarında iyileştirici bir etki gösterdiğini ortaya çıkardı. Sonuç olarak, MLT uygulamasının diyabetik ratlarda oksidatif stresi azaltarak testiküler hasar oluşumunu önlemesine rağmen, sperm parametrelerinde oluşan bozulmaları engelleyemediği gözlendi. [ABSTRACT FROM AUTHOR]