Radiologiškai įrodyta, kad fascijos vaidina svarbų vaidmenį lėtinių juosmens ir kaklo miofascialinių skausmų patogenezėje, konstatuoti jų morfologiniai pakitimai. Taikant reabilitacijos priemones užfiksuotas fascijų normalizavimasis ir simptomų sumažėjimas. Paauglių idiopatinės skoliozės priežastis yra neaiški, tikėtina ji polietiologinės kilmės. Torakoliumbalinės fascijos vaidmuo idiopatinės skoliozės atveju nežinomas ir radiologiškai nebuvo tirtas. Idiopatinės skoliozės atveju tikėtinas panašus patofiziologinis fascijų pažeidimo mechanizmas kaip ir esant miofascialiniams skausmams. Šio bandomojo tyrimo tikslas buvo sužinoti, ar yra skirtumas tarp torakoliumbalinės fascijos radiologinių charakteristikų (storis, sluoksniuotumas) sveikiems ir idiopatinę skoliozę turintiems paaugliams. Vaikų ligoninėje, VšĮ Vilniaus universiteto ligoninės Santariškių klinikų filiale, nuo 2015 lapkričio mėnesio iki 2016 sausio mėnesio atliktas bandomasis palyginamasis stebėjimas. Sergančių idiopatine skolioze ir kontrolinę sveikų vaikų grupę sudarė po 9 vaikus. Torakoliumbalinės fascijos ultragarso tyrimui atlikti ir įvertinti taikyta Langevin aprašyta metodika. Torakoliumbalinė fascija storesnė idiopatine skolioze sergantiems vaikams lyginant su kontrolinės grupės vaikais. Sergančių vaikų grupėje torakoliumbalinės fascijos storio vidurkis buvo 0,96 cm kairėje ir 0,91 cm dešinėje stuburo pusėje. Sveikų vaikų grupėje torakoliumbalinės fascijos storis buvo 0,77 cm kairėje ir 0,73 cm dešinėje stuburo pusėje. Sergančių vaikų grupėje fascija sustorėjusi supramuskulinės dalies sąskaita: kairėje pusėje vidurkis – 0,44 cm, kontrolinėje grupėje kairėje pusėje vidurkis – 0,26 cm (p=0,001); panašus skirtumas gautas ir dešinėje pusėje tiriamoje grupėje: vidurkis – 0,46 cm, kontrolinėje grupėje: vidurkis – 0,24 cm (p