Slabost desne srčane komore (SDK) predstavlja najznačajniji kardiovaskularni patološki entitet sa dokazano negativnim uticajem na rezultate ugradnje uređaja za trajnu cirkulatornu potporu leve komore (LVAD). Cilj istraživanja je procena uticaja SDK na ishod implantacije LVAD uređaja uz indentifikovanje prediktivnih faktora za razvoj postimplantacione SDK. Obzirom da u kardiohirurškoj praksi dominira dilema vezana za odluku o ugradnji LVAD-a u grupi bolesnika sa preimplantacionom SDK dodatni fokus istraživanja bio je indentifikacija faktora koji doprinose oporavku funkcije desne komore i procesu reverznog remodelinga nakon ugradnje LVAD-a. Metod: Obavljena je retrospektivna kohortna studija u Univerzitetskom Kliničkom Centru Srbije. Analizirana je medicinska dokumentacija 92 bolesnika kojim je implantiran LVAD uređaj i koji su potom klinički praćeni u periodu od juna 2013. do marta 2021. godine. SDK je kategorisana prema prilagođenim kriterijumima Međunarodnog udruženja za transplantaciju srca i pluća. Klinički, ehokardiografski, laboratorijski, hemodimnamski parametri obezbeđivani su od strane istog multidisciplinarnog tima pre implantacije LVAD i nakon implantacije LVAD-a u vremenskim tačkama od 3, 6, 12 meseci i nakon svake naredne godine u toku redovnih ili vanrednih kontrola. Smrtni ishod i postimplantacione komplikacije unošeni su u bazu za period 30 dana od operacije, 3, 6, 12 meseci i svake naredne godine na redovnim ili vanrednim kontrolama. Statističkim analizama obezbeđeni su rezultati vezani za uticaj preimlantacione i postimplantacione SDK na ishod LVAD implantacije. Indentifikovani su prediktivni faktori za nastanak SDK, ustanovljena korelacija SDK sa drugim neželjenim događajima i obezbeđeni zaključci vezani za klinički proces potencijalnog oporavka desne komore nakon LVAD implantacije. Rezultati: U studiji je ukupno analizirano 92 pacijenta prosečne starosti 54,57 godina (standardna devijacija 12,16). Posmatrajući celu grupu jednomesečno preživljavanje je bilo 88,04%, šestomesečno 80,43%, jednogodišnje je bilo 70,65%, dok je dvogodišnje bilo 61,96%. Najznačajniji prediktori mortaliteta su bili niži INTERMACS profil, NYHA klasa IV i razvoj rane SDK (HR: 0,018, 11,100 i 10,681, respektivno).Kada se porede preživeli i preminuli bolesnici za period praćenja nakon LVAD implantacije, značajna razlika između ove dve analizirane grupe je nađena samo kod razvoja SDK u ranom obliku (p