Terneergeslagen zitten ze in de familiekamer van de intensive care. Zojuist is hun vriend overleden aan de gevolgen van een overdosering ecstasy. ‘Ik begrijp het niet, hoe kan dit nou?’, vraagt de vriendin van de overledene zich vertwijfeld af. ‘We zouden met z’n vijven voor een keertje stevig gaan dansen. We hebben alle voorzorgsmaatregelen genomen. We hebben ons goed ingelezen over de risico’s. We wisten wat we slikten. We hebben alle adviezen opgevolgd.’ De arts: ‘Het is een misverstand om te denken dat je alle risico’s van ecstasy kunt voorkomen. Regelmatig zien we op onze afdeling spoedeisende hulp jongeren die worden binnengebracht met een ernstige intoxicatie na het slikken van ecstasy. In de meeste gevallen loopt het goed af, maar een enkele keer overlijdt de patient. Gebruik van ecstasy brengt risico’s met zich mee. Wil je geen risico lopen, dan moet je niet gebruiken.’ In oktober 2014 overleden in Amsterdam drie mensen ten gevolge van een overdosering MDMA, de actieve stof in ecstasy. In de media volgde een geemotioneerde discussie. Gebruikers, wetenschappers en gezondheidswerkers sloegen elkaar met uiteenlopende argumenten om de oren. Er zou sprake zijn van ‘vervuilde’ ecstasypillen, het testen van pillen op feesten zou de incidenten hebben kunnen voorkomen, de hoge concentraties MDMA zouden de oorzaak zijn, of de temperatuur in de festivalruimte(n) zou te hoog zijn geweest. Wat moeten we geloven en wat niet? Na meer dan dertig jaar onderzoek naar de gezondheidsrisico’s van MDMA en de mogelijke gevolgen voor gebruikers van ecstasy, zou je denken dat de risico’s inmiddels bij iedereen bekend zijn. Maar wat betreft de risicoperceptie van ecstasy is sprake van een onoverkoombare kloof tussen gezondheidswerkers en gebruikers. In deze bijdrage gaan we nader in op de acute gezondheidsrisico’s van MDMA en PMMA - een stof die af en toe voorkomt in ecstasypillen - en op tabletten met een hoge dosering MDMA.