Ističe se da postoji veliki broj osoba oboljelih od poremećaja s psihozom koje ne reagiraju zadovoljavajuće na liječenje antipsihoticima te da je potrebno razmotriti utjecaj psihosocijalnih stresora, a time i primjenu psihosocijalnih postupaka prema individualnom planu liječenja. Ovaj pristup nije zadovoljavajuće prisutan u psihijatrijskoj praksi što za posljedicu može imati veliki broj pacijenata koji se proglašavaju terapijski rezistentnim a da se ne primijene i procijene učinkovitosti psihosocijalnih postupaka i psihoterapije. Upravo zbog toga putem prikaza izrade biopsihosocijalne formulacije i individualnog plana liječenja pacijentice s dvije epizode psihoze željeli smo upozoriti da je potrebno pacijentu pristupiti sveobuhvatno. To znači na način sagledavanja utjecaja biopsihosocijalnih čimbenika na rizik pojave psihoze i adekvatno primijeniti biopsihosocijalne i psihoterapijske postupke. Cilj nam je pacijentima omogućili optimalno liječenje koje će dovesti do oporavka i smanjiti rizik za ponovnu pojavu psihoze. Bez biopsihosocijalnog pristupa mnogi će se naći u riziku da ostanu bez nade u oporavak, da budu proglašeni terapijski rezistentnima, loše prognoze kod kojih se više ne očekuje poboljšanje. U izradi plana liječenja koristili smo Kormilo oporavka koje se pokazalo korisnim alatom u izradi individualnog plana liječenja i evaluaciji postignutih rezultata za primjenu u psihijatrijskoj praksi.
Although it has been pointed out that there is a large number of persons diagnosed with psychotic disorder who do not respond satisfactorily to treatment with antipsychotics, and that it is necessary to consider the influence of psychosocial stressors, and thus the application of psychosocial interventions according to an individual treatment plan, this approach is not satisfactorily implemented in psychiatric practice. This could result in a large number of patients who are declared therapeutically resistant without being offered psychosocial interventions and psychotherapy. For this reason, through the presentation of the creation of a biopsychosocial formulation and an individual treatment plan for a patient with two episodes of psychosis, we wanted to emphasize that it is necessary to approach the patient comprehensively by looking at the influence of biopsychosocial factors on the risk of psychosis and to adequately apply biopsychosocial and psychotherapy interventions in order to provide patients with optimal treatment that would enable recovery and reduce the risk of relapse of psychosis. Without a biopsychosocial approach, many will find themselves at risk of being left without hope of recovery and of being declared therapeutically resistant with a poor prognosis where improvement is no longer expected. In creating the treatment plan, we used the Helm of Recovery scheme, which proved to be a useful tool in creating an individual treatment plan and evaluating the results achieved for use in psychiatric practice.