Amaç: Artan direnç oranların edeni ile önemli oranlarda mortalite ve morbiditeye neden olan Streptococcus pneumonia (S. pneumoniae) suşlarının çeşitli antibiyotiklere direnç oranlarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Yöntemler: Hastanemizdeki çeşitli kliniklerden gönderilen örneklerden tespit edilen 80 adet S. pneumoniae örneğinin antibiyotik duyarlılıkları retrospektif olarak incelendi. İzole edilen suşlar klasik yöntemler ve Phoenix 100 sistemi (Becton Dickinson Diagnostic, ABD) ile tanımlandı ve antimikrobiyal duyarlılıkları, Avrupa Antimikrobiyal Duyarlılık Testi (EUCAST) dokümanına göre Kirby-Bauer disk difüzyon yöntemi ile değerlendirildi. Penisilin, sefotaksim ve meropenem duyarlılıkları gradyan testi ile incelendi; eritromisin, klindamisin, trimetoprim-sülfametoksazol, levofloksasin, tetrasiklin, vankomisinve linezolid dirençleri disk difüzyon yöntemiyle analiz edildi. Bulgular: Çalışmaya 32 kan örneği, 29 solunum örneği, 10 beyin omurilik sıvısı (BOS), 5 vitrözsıvı, 3 plevral sıvı ve 1 apse aspirasyonu dahil toplam 80 izolat dahil edildi. BOS izolatların dapenisilin direnci %70 idi ve sefotaksim ve meropenem için direnç yoktu. BOS dışı 70 izolattan 15'i (%21,4) orta derecede dirençli, 14'i (%20) yüksek dirençli ve 41'i (%58,6) penisiline duyarlı idi. Bu izolatların 2'sinde (%2,9) sefotaksim direnci tespit edildi. Ara değer2 (%2,9) izolatta bulundu ve gerikalan 66 (%94,2) izolat sefotaksime duyarlıydı. BOS dışı izolatlarda meropenem direnci yoktu. Tüm izolatlarda eritromisin, klindamisin, trimetoprim-sulfametoksazol, levofloksasin ve tetrasiklin direnç oranları sırasıyla %32,5, %27,5, %42,5, %3,7 ve %30 idi. Vankomisin velinezolide direnç yoktu. Sonuç: S. pneumoniae suşlarında penisilin direnci yüksektir ve penisilinin pnömokokal menenjitin ampirik tedavisinde yeri yoktur. Belirli bölgelerdeki enfeksiyöz ajanların ve antibiyotik duyarlılıklarının periyodik olarak izlenmesi, klinisyene ampirik tedaviyi başlatmada rehberlik edebilir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]