Wprowadzenie: Nieprawidłowości w badaniu kardiologicznym i elektrokardiograficznym (EKG) często występują u pacjentów z ostrym udarem niedokrwiennym mózgu (AIS). Cel pracy: Ocena zależności między wybranymi czynnikami sercowo-naczyniowymi a odległym wynikiem leczenia, obecnością zmian krwotocznych (HT), objawowych krwotoków śródmózgowych (SICH) i umieralnością pacjentów rasy kaukaskiej z AIS leczonych trombolizą dożylną (i.v.) w rutynowej praktyce klinicznej. Materiał i metody: Prospektywnie oceniano dane 286 pacjentów pod względem wpływu czynników sercowo-naczyniowych i zmian w echokardiografii przezklatkowej (TTE) na bezpieczeństwo i skuteczność trombolizy i.v. Wyniki: W analizowanej grupie migotanie przedsionków (AF) występowało u 35,3%, a udar kardiogenny u 31,5% pacjentów. Nieprawidłowy pierwszy zapis EKG (p = 0,02) i obecność AF (p = 0,002) częściej stwierdzano u pacjentów z niekorzystnym wynikiem leczenia (zmodyfikowana skala Rankina, mRS 3-6 pkt) oraz u pacjentów, którzy zmarli w ciągu 3 miesięcy obserwacji (odpowiednio p = 0,02, p = 0,004). Jedynie mediana skali NIHSS w momencie przyjęcia była związana z udarem kardiogennym (p = 0,01). Nie zaobserwowano istotnych różnic w odległym wyniku leczenia, częstości występowania SICH oraz śmiertelności między podgrupami pacjentów z udarem kardiogennym i udarami o innej etiologii. Analiza wieloczynnikowa wykazała wpływ AF na długoterminowy niekorzystny wynik leczenia (p = 0,02) i śmiertelność (p = 0,04). Wnioski: Migotanie przedsionków jest silnym predyktorem niekorzystnego odległego wyniku leczenia oraz zgonu u pacjentów z AIS leczonych za pomocą trombolizy i.v. w rutynowej praktyce lekarskiej. Konieczne są dalsze badania oceniające funkcję serca u pacjentów z udarem poddawanych trombolizie i.v. [ABSTRACT FROM AUTHOR]