Badania prowadzono w latach 2007-2011 na polach Zakładu Doświadczalno- -Dydaktycznego Gorzyń, Stacja w Złotnikach, należącego do UP w Poznaniu. Każdego roku zakładano pięć jednoczynnikowych doświadczeń, które obejmowały pełen płodozmian (ziemniaki, jęczmień jary, rzepak ozimy, pszenica ozima, kukurydza na ziarno). Badano przemiany zachodzące w glebie pod uprawą wymienionych gatunków przy stosowaniu bioaktywnych związków mineralnych (MIP) i odnoszono je do obiektów kontrolnych nawożonych tradycyjnie fosforem i potasem. Wprowadzenie technologii nawożenia PRP SOL w płodozmianie skutkowało istotnym wzrostem zawartości magnezu w glebie i przyrost ten w porównaniu z kontrolą wyniósł średnio 1,1 mg·kg-1 gleby. W ujęciu syntezy z lat i średnio dla gatunków zawartość przyswajalnego fosforu i potasu w glebie istotnie spadała, a różnice względem kontroli nawożonej P i K wyniosły odpowiednio 2,0 i 2,2 mg·kg-1 gleby. Coroczne stosowanie nawozu PRP SOL wywołało korzystne tendencje wzrostu wartości pH gleby oraz zawartości w niej azotu i próchnicy, jednak różnice względem obiektu kontrolnego były niewielkie i wyniosły: pH - 0,1, N - 44 mg·kg-1 oraz próchnica - 0,05%. Pięcioletnie stosowanie PRP SOL nie zmieniło istotnie zwięzłości gleby mierzonej na głębokościach 10, 20 i 30 cm i w porównaniu z kontrolą obserwowano zwykle tendencję do jej zwiększania. [ABSTRACT FROM AUTHOR]