Kljub pomenu kulturne krajine za nacionalno in lokalno identiteto v Sloveniji nimamo politike, ki bi izrecno in koherentno obravnavala razvoj in varstvo krajin. Zato tudi ni instrumenta, ki bi usklajeval vplive različnih predpisov, predvsem s področij kmetijstva in varstva narave, na krajino. Večina teh politik je zasnovana na ravni Evropske unije, pri njihovem prenosu na nacionalno raven pa niso bile ocenjene posledice za pestrost slovenskih krajin. V prispevku je uporabljen pristop ocene prostorskih učinkov (Territorial impact assessemnt - TIA), na primeru vpliva ukrepov kmetijske politike z naravovarstvenimi cilji na raznolikost kulturne krajine v šestih krajinskih enotah slovenske obalne regije. Njihova velika krajinska pestrost je upoštevana v obstoječih (neformalnih) smernicah za upravljanje, ki so bile uporabljene kot referenčni okvir za vrednotenje učinkov. Pričakovani učinki evropskih ukrepov so pozitivni v tistih dveh krajinskih enotah, kjer so bodisi intenzifi kacija bodisi procesi zaraščanja že zmanjšali krajinsko pestrost. V ostalih štirih enotah so pričakovani vplivi težko napovedljivi in lahko vključujejo tudi negativne posledice. [ABSTRACT FROM AUTHOR]