Trauma je i danas vodeći uzrok smrti u svetu kod populacije mlađe od 45 godina, a iskrvarenje jedan od najdominantnijih uzroka rane smrtnosti kod trećine povređenih. Koagulopatija u traumi je u direktnoj vezi sa ishodom i smatra se najznačajnijim preventabilnim uzrokom smrti. Traumom indukovana koagulopatija je kompleksan, multifaktorijalni poremećaj koji se grubo može podeliti na tri faze. Entitet akutne traumatske koagulopatije karakteriše se kao endogeni poremećaj hemostaze koji nastaje u prvih nekoliko minuta od povrede udruženo sa oštećenjem tkiva izvazvanim teškom traumom i hemoragijskim šokom, a nezavisno od spoljašnjih faktora. Patogeneza traumom indukovane koagulopatije nije sasvim poznata i još uvek je predmet istraživanja. Prema poslednjim preporukama Evropskog vodiča za menadžment masivnog krvarenja i koagulopatije u traumi, traneksamična kiselina treba da se primeni što je pre moguće, a najkasnije za do tri sata od povrede kod pacijenta koji krvari ili je u riziku od značajnog krvarenja. Treba razmotriti njenu prehospitalnu primenu. U svetlu novih saznanja postavlja se pitanje opravdanosti i bezbednosti slobodne primene traneksamične kiseline u traumi. Primena traneksamične kiseline u traumom indukovanoj koagulopatiji je jednostavan i pristupačan terapijski pristup koji bi trebalo primeniti u prehospitalnom periodu kod onih pacijenata koji krvare ili su u riziku od značajnog krvarenja. Implementacija ove terapije u našoj zemlji još nije zaživela. [ABSTRACT FROM AUTHOR]