Ksantin oksidaza (XO) je metaloflavoproteinski enzim, koji je najpoznatiji po svojoj ulozi ograničavanja brzine razgradnje purinskih nukleotida. Terapijska inhibicija XO zasniva se na njenoj ulozi u brojnim bolestima, koje su povezane bilo sa hiperprodukcijom mokraćne kiseline ili hiperprodukcijom reaktivnih kiseoničnih vrsta. U ovom radu izvršeno je ispitivanje sposobnosti inhibicije XO 24 derivata 1,2,3,4-tetrahidroizohinolina, od kojih je jedinjenje 16 pokazalo IC50 vrednost od 135,72 μM ± 2,71 μM. Interakcija jedinjenja 16 sa XO enzimom simulirana je korišćenjem Site Finder modula molekularnog dokinga i molekularne dinamike. Molekulsko modelovanje ukazuje na to da su interakcije sa Met 1038, Gln 1040, Thr 1077, Gln 1194 i Val 1259 važan faktor postojanja afiniteta inhibitora prema XO enzimu. Naš predloženi model vezivanja mogao bi biti od značaja za razvoj novih aktivnih inhibitora XO zasnovanih na 1,2,3,4-tetrahidroizohinolinskom heterociklusu. [ABSTRACT FROM AUTHOR]