Strategie i mapy drogowe są niezbędne w obszarach wymagających długoterminowego planowania, takich jak transformacja energetyczna. Plany strategiczne mogą odgrywać ważną rolę w tworzeniu wspólnych wizji w zakresie obniżania emisji CO2, rozwoju odnawialnych źródeł energii (OZE) i technologii wodorowych. Wodór może być włączany do łańcuchów wartości w zróżnicowanych sektorach gospodarki jako surowiec, bezemisyjne paliwo, lub jako nośnik i magazyn energii. Analiza przyszłości energetyki wodorowej, która jest niezbędnym komponentem przekształcenia gospodarki na neutralną dla środowiska, stanowi nieodłączny element strategii państw członkowskich Unii Europejskiej (UE). W niniejszym artykule dokonano przeglądu dokumentów strategicznych krajów UE w zakresie gospodarki wodorowej. Obecnie sześć państw członkowskich UE zatwierdziło strategie wodorowe (Niemcy, Francja, Holandia, Portugalia, Węgry, Czechy), a dwa mapy drogowe (Hiszpania, Finlandia). Pozostałe pracują nad ich zakończeniem w 2021 r. Państwa UE mają możliwość transformacji energetycznej w oparciu o politykę wodorową, w tym zielony wodór, w ramach założeń Europejskiego Zielonego Ładu, tzn. dążenia do neutralności klimatycznej oraz tworzenia nowoczesnej i przyjaznej środowisku gospodarki. W horyzoncie do 2030 r. niektóre z państw planują osiągnąć pozycję lidera nie tylko w zakresie produkcji wodoru lub rozwoju OZE ukierunkowanego na ten proces, ale również w obszarach działalności badawczo-rozwojowej (B+R), sprzedaży nowych technologii oraz współpracy na arenie międzynarodowej. Kraje członkowskie skupione są na produkcji czystego wodoru z wykorzystaniem elektrolizy, tworzeniu zachęt do pobudzania popytu, rozwoju rynku wodorowego oraz wdrażaniu infrastruktury wodorowej. [ABSTRACT FROM AUTHOR]