Depresia apărută prima dată în timpul sarcinii și în perioada perinatală sau depresia din sarcină la femeile care au avut deja antecedente de episoade depresive majore ridică mai multe probleme etice când vine vorba de managementul acestor cazuri. În ultimii ani, numeroase studii au abordat această problemă, iar constatările indică faptul că nu există un protocol universal valabil și că toți factorii trebuie luați în considerare pentru a găsi cea mai bună opțiune de tratament atât pentru mamă, cât și pentru făt. Sarcina a fost considerată de multă vreme o contraindicație a tratamentului antidepresiv, neglijând astfel boala în sine și posibilitatea decompensării statutului psihoafectiv, care este de multe ori alterat în timpul gestației. Studiile s-au concentrat în principal pe posibile malformații legate de antidepresive și nu au luat în considerare faptul că depresia în sine, netratată, poate duce la complicații grave și extrem de diverse materne sau fetale. În acest articol dorim să evidențiem dovezile științifice privind eficacitatea tratamentelor medicale și potențialele efecte secundare pentru tratarea depresiei în sarcină și în perioada lăuziei. Cea mai frecventă întrebare rămâne: tratăm depresia în sarcină? De asemenea, este obligatoriu ca femeia să se implice în luarea deciziei privind planul terapeutic, după ce i se explică care sunt potențialele efecte adverse posibile ale medicamentelor, dar și efectele negative ale neadministrării tratamentului. [ABSTRACT FROM AUTHOR]