Preeclampsia este o afecțiune frecventă în prezent, până la 5-10% dintre sarcini fiind asociate cu această boală. Pe lângă efectele devastatoare pe care preeclampsia le poate avea asupra gravidei, prin creșterea riscului acesteia de apariție a evenimentelor tromboembolice, de hemoragie intracerebrală, sindrom HELLP, eclampsie sau de afectare a altor organe, fătul este de asemenea expus, dacă boala nu este diagnosticată și controlată la timp. Prezentăm o trecere în revistă a efectelor preeclampsiei materne asupra nou-născutului. Astfel, din cauza hipoperfuziei placentare cauzate de preeclampsie, fătul poate avea o creștere intrauterină restricționată, naștere prematură de origine iatrogenă, oligoamnios, sindrom de detresă respiratorie neonatală, displazie bronhopulmonară, hemoragie intraventriculară, sechele de neurodezvoltare, inclusiv paralizie cerebrală, tulburări gastrointestinale, enterocolită ulceronecrotică, chiar și moarte intrauterină. Astfel, diagnosticul și monitorizarea cât mai precoce ale acestei patologii devin o obligație importantă a medicului obstetrician, fiind cruciale atât pentru mamă, cât și pentru nou-născut. Tratamentul preeclampsiei reprezintă, de asemenea, o provocare, având în vedere că până în prezent nu există protocoale de management terapeutic și toate opțiunile medicamentoase vin cu reacțiile sau complicațiile asociate, doar nașterea reprezentând rezultatul curativ. [ABSTRACT FROM AUTHOR]