Amaç: Globulin sentezinde genetik bir defekt sonucu gelişen talasemide görülen komplikasyonlar hastalığın kendisine ve uygulanan tedavilere bağlı gelişmektedir. Hastaların yaşam süresi ve kalitesi giderek artmakla birlikte halen demir yüküne bağlı olarak kalp hastalıkları (kalp yetmezliği ve aritmiler) önemli morbidite ve mortalite nedeni olmaktadır. Bu nedenle Hatay devlet hastanesi Talasemi ünitesinde takip edilen talasemi hastalarının kardiyak fonksiyonlarının ekokardiyografi ile değerlendirilmeyi amaçladık. Yöntem: Hatay devlet hastanesi Talasemi ünitesinde izlenmekte olan transfüzyon bağımlı 7 talasemi intermedialı ve 94 talasemi majorlu toplam 101 hasta retrospektif olarak incelenmiştir. Toplam talasemi hastalarının 47'si erkek, 54'ü kız olup, yaşları 1-17 yıl (ortalama 8.6±4.6 yıl) arasında değişmektedir. Bu hastaların yapılmış ekokardiyografilerinde Mmod ekokardiyografik inceleme ile SVDSÇ (sol ventrikul diyastol sonu çapı) ölçülmüş, EF (ejeksiyon fraksiyonu) alet tarafından hesaplanarak kaydedilmiştir. Hastaların demografik ve labotuvar değerleri dosyalarından elde edildi. Bulgular: Toplam 101 hastada yapılan ekokardiyografi değerlendirilmesinde, SVDSÇ (mm) ortalama 34.8±6.1, ve EF (%) ortalama 66.36±1.4 saptandı. Yaş, ferritin ile SVDSÇ ve EF arasında korelasyon değerlendirildiğinde; yaş ile SVDSÇ arasında pozitif yönlü yüksek korelasyon olduğu (r = 0,649) belirlenmiştir (p<0,01). Ferritin ile EF arasında negatif yönlü orta seviyede (r = -0,271) ilişkinin olduğu saptanmıştır (p<0,01). Özellikle ferritin 2000 üstünde olan grupta, EF istatistiksel olarak anlamlı olarak daha düşük saptandı. SVDSÇ istatistiksel olarak anlamlı olmasa da ferritin 2000 üzerindeki grupta artmış olarak saptandı. Sonuç: Çalışmamızda talasemilerde ferritin artıkça özellikle EF azaldığı, yaş arttıkça da SVDSÇ artış ile kardiyak disfonksiyon geliştiği gösterildi. Zamanında ve uygun şelasyon tedavisi ile ideal ferritin seviyesi sağlanarak kardiyak etkilenmeyi azalmak önemli bir hedef olmalıdır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]